ballonvaart

Ballon en naar Solitaire
De wekker gaat op donderdagochtend idioot vroeg, 04.15 uur. Maar ja...als je de zonsopgang in een ballon wil meemaken.....alles is al zo goed als ingepakt. Ik ruim op wat ik kan en laat mijn tent instorten. De ballonvaarders - we zijn met 5 - zijn als laatste weer terug bij de bus en omdat we op tijd weg moeten pakken mijn reisgenoten de boel verder in. Twee gigantische ballonnen liggen voor ons klaar. Superdesuperdesuper-ervaring...zo geen spijt dat ik mijn sportieve geklauter tegen een duin door t mulle zand heb gecancelled. Dit had ik niet willen missen. En na bijna twee weken geschud in een truck is t onderstel ook niet meer zo top. Goeie keuze geweest dus. Helaas gaat de ballon slechts over de rand van de duinen. Verder dan duin 1 komen we niet. We zien wel twee vliegtuigjes over komen waar medereizigers in zitten die gekozen hebben voor een rondvlucht en later horen we dat de sportievelingen van duin 45 ons hebben gezien vanaf hun plek. De uitzichten prachtig, we zien nog een grote kudde springbokken in draf onder ons door rennen en de stilte is geweldig. De landing een ervaring op zich. Op je hurken in t mandje. Je ziet dus niks. Die piloot (of hoe heet zo'n man in een ballon?)riep nog ff een paar keer "move the car, move the car".... ( dat boezemde lekker vertrouwen in als je niks ziet) en na een keer of zeven stuiteren en geen auto te hebben geraakt, bleef t mandje op zijn kant hangen. De toegesnelde hulpkrachten probeerden ons weer recht te krijgen maar 15 man in een mandje en een ballon eraan gingen ze niet redden...met mandje en al om dus. Nog maar net bevrijd uit deze onhandige positie rijdt onze sawadee truck voorbij met de wandelaars die ook een onvergetelijke ervaring hebben gehad. We spreken ze even kort en gaan dan nog even ontbijten want een ballonvaart schijnt met champagne (yigh) te moeten worden gevierd. Een luxe ontbijt aan mooi gedekte tafels midden in de woestijn.
Terug op de camping is alles ingepakt en vertrekken we meteen naar de volgende bestemming, Solitaire. Dorpje van niks...een pomp, wat lodges, een bakkerij die bekend staat om de appeltaart die we uiteraard proeven (een maaltij-appeltaart...zo groot..maar lekker)en een winkeltje. Tentje voor t eerst helemaal alleen opgezet :-) en we gaan meteen door naar de bushman, wat ik op zijn afrikaans hoor te schrijven, de boesman. Deze meneer, opgegroeid in de woestijn geeft in zijn achtertuin uitleg over het leven in dit gebied en de bosjesmannen die er overigens sinds 1918 niet meer zijn. Te lang verhaal om op te schrijven maar t college op locatie was superleuk. Veel gehoord. Die boesman legde heel duidelijk en goed uit. T was buiten t programma om door reisleider rein geregeld, maar wat mij betreft mag t gewoon in de reis.
De dag was nog niet om want na t college zijn we nog in een cheetah-opvang. Soort stichting aap voor cheetahs. We hobbelen ( alweer, zucht ... en met al dat gehobbel krijgen "wandelende nieren" een hele nieuw dimensie; ze zitten geloof ik nu onder mijn oksels :-) ) in een bus door een gebied van 500 hectare waar 6 cheetahs huizen. Ze hebben een zendertje en zo vinden we er een paar. De kans dat we ze in t wild zien is niet zo groot. Dus toch maar wat foto's. Prachtige beesten...!!!!
En dan zit een hele lange dag erop. Tis echt warm en dat maakt t zwaar. Maar wat is Namibie een mooi land. Niet gedacht dat ik t zo mooi zou vinden. Grote leegte en oneindigheid en toch veel kleur......we hebben nog geen olifant gezien maar ik weet nu al dat deze reis een goeie keuze was. Gelukkig zijn we nog niet eens op de helft.......