okavango delta

Na t prachtige etosha waar ik ademloos naar de dieren heb gekeken (en veel te veel foto's heb gemaakt) reizen we naar Botswana. Er staan twee kampeernachten te wachten op twee eilanden in de delta. T gebied prachtig...veel riet, 400 soorten vogels waarvan ik alleen de pelikaan bij naam ken en er staat varen op t programma (en dat is altijd ok). Het is nogal een logistieke operatie want op t 1e eiland is helemaal niks. En met niks bedoel ik dus echt niks...ook geen wc. Ik verleg grenzen deze vakantie :-). Wild kamperen dus in een gebied waar de olifanten en nijlpaarden de scepter zwaaien....brrrr. maar goed
We worden opgewacht door een groep botswaanse polers. Zij gaan ons vervoeren in mokoro's. Vroeger waren dat uitgeholde boomstammen. Tegenwoordig doen ze in botswana ook aan bescherming van de natuur en zijn de boten van kunststof. Onze slaapmatjes worden gevouwen tot stoeltje. Met tweetallen krijgen we een poler (de bootjes worden zoals in giethoorn of venetie met een lange stok-de pole-voortgeduwd) en liggend in de boot als een soort cleopatra worden we met het fototoestel in de aanslag varend naar onze bestemming gebracht. Al snel staat er links een olifant. En vond ik ons in etosha al dicht bij dieren staan...dit is nog closer. Olifanten stralen niets agressiefs uit. We houden ons stil, maken foto's en genieten. Op ons onbewoonde eiland zijn de tenten al opgezet. Er is een groep mannen met onze tenten vooruit gevaren, dus we hoeven zelf niet aan t werk. Toch een soort vakantie. De campleider (die net zo aimabel is als de maori bill - voor de lezers van t nieuw zeeland verslag :-) - legt ons uit dat ie "orde en discipline" verwacht. 'S nachts niet t terrein over naar het gat in de grond dat de wc is, maar plassen naast de tent en voor een grote boodschap iemand roepen.. er schijnen zo maar olifanten of hippo's op bezoek te kunnen komen..... nou, dat is lekker dan ;-) maar de boel wordt wel bewaakt dus t zal loslopen. Oh ja, en als er wat rond je tent scharrelt...geen lawaai....dan gaan ze wel weg.....pffffft spannend....
We maken nog een tochtje in de mokorovoor de zonsondergang. Tis echter bewolkt, dus geen zon te zien. Wel en dat was weer een hoogtepunt, een groep van 14 hippo's. Daar lagen we gewoon op hooguit 70 meter naar te kijken.......!!!!! Dat bedenk je toch ook niet als je deze vakantie boekt. SUPER!!
Na t eten nog een half uurtje zangvoorstelling van de polers. Ze verwachten van ons ook een bijdrage maar dat verzand in een onsamenhangende samenzang.... t slapen gaat prima. Geen beest gehoord....
Volgende ochtend een wandeling met de campleider.....van alles gehoord over olifantenpoep, beestjes, bomen. Helaas had meneer geen vertelstem dus bij de groep was t ene oor in,..enz. toen we aan t einde van de wandeling, die ons overigens weer vlak bij een olifant bracht, zijn vraag over de naam van een boom (die hij ons blijkbaar had verteld)niet konden noemen was ie erg teleurgesteld. Maar in tegenstelling tot wat hij nu denkt...heb ik best veel onthouden. Maar die boom ...wat kan mij t schelen :-)
Tijdens onze wandeling was het kamp weer opgebroken. De 2e nacht slapen we in een kamp met vooropgezette tenten waar (hoe fijn) een gewoon bed in stad. De middag ter vrije besteding....er is niks op t eiland en we kunnen kiezen uit volleybal of een boek.. keuze simpel. Heerlijk boekie gedaan. Van niks doen wordt je moe, dus bijtijds slapen. Regels t zelfde als op t vorige eiland. 'S middags liep er al een olifant door de campsite (een reisgenoot die volgeltjes liep te fotograferen stond op 7 meter en had niet in de gaten dat t een olifant was. Die zag een grijs vlak en dacht "wat een gekke plek om een tent neer te zetten " :-), zag ineens een slurf en schrok zich te pletter). S nachts zijn de hippo's actief en wandelen ze tussen de tenten door. En nou hoef ik nooit s nachts naar de wc maar jullie snappen....:-) heerlijk geslapen in t bed. Kamperen begin ik bijna leuk te vinden, maar fysiek is t lastig... midden in de nacht een harde klap, tent schudt heen en weer. Ik word ff wakker, draai me om slaap verder. Blijkt s ochtends onze voortent of luifel (of weet ik hoe dat ding heet) volledig ingestort.....uit de pootafdrukken en de kenners is dat een nijlpaard geweest.... onbewust dus precies gedaan wat moet. Geen lawaai als er een dier in de buurt is :-) mijn ouders zeiden t vroeger al...als monique slaapt kun je een kanon afschieten...nou dat blijkt :-)
We worden weer netjes per mokoro naar onze truck gebracht en reizen via een camping in Namibie door naar een volgend hoogtepunt. Chobe in Botswana...........