Aan de wandel
Blijf op de hoogte en volg Monique
17 September 2017 | Spanje, El Burgo Ranero
Route -de hoogvlakte van Palencia - dodelijk saai… landschap kaal en weids, heet ook t lange pad en godzijdank is t bewolkt. Er is geen stukje schaduw te bekennen als de zon schijnt. Kom door dorpjes waar niemand lijkt te wonen, zo stil.. en na 17 kilometer doemt t eindpunt op. Onderweg kwartiertje engels gekletst met een belg… nog maar kwartiertje Nederlands aan toegevoegd na zijn vraag “where are you from” :-). Dat breekt de saaiheid. Op de camino loop je nooit alleen zegt men en dat geldt zeker voor dit stuk. Voor en achter getik van stokken, geslof van wandelschoenen in ‘t grind. 17 kilometer..want t was er volgens de gps nog eentje minder dan ik dacht. Dus 17 lange maar geen eenzame kilometers. In Carrion is t markt en omdat ik me vandaag al niet aan mijn eigen afspraak van 20 km per dag heb gehouden, doe ik een rondje langs de kramen, bezoek ik een van de 12 kerken die dit dorp telt en zoek ik een supermarkt voor het benodigde water. Mijn verblijf heeft een bad. En aangezien ik vroeg was.. lekker gebruik van gemaakt. Vonden de pootjes ook fijn……...
Vrijdag, wandeldag 2, ga ik de 1e grens doorbreken. De 400k-km grens bedoel ik. Als ik vandaag klaar ben nog 378 km. Ledigos is t eindpunt en als ik t goed heb uitgerekend 23.5 km lopen waarvan de eerste 17 weer dodelijk saai zijn. Een monotoon tapijt noemt de reisgids t. En dat klopt. Wat kunnen 17 kilometer rechtdoor lang duren… links en rechts kale akkers, velden met uitgebloeide zonnebloemen. T ziet eruit als t achtergrondscherm van windows. Toch fascineert t. En als je ergens kunt nadenken dan is t wel hier, al wandelen er wel heul veul mensen voor en achter je. Een hoog vierdaagse gehalte.. En ineens doemt er een dorp op.. calzadilla de nog wat… met een terras. Daar neergestreken voor een welverdiende break. Nog 6 km naar ledigos… veel mensen blijven in calzadilla (klinkt als een pizza toch? Of ligt dat aan mij :-) en denk ik meteen weer aan eten?) en t laatste stuk is veel rustiger. Godzijdank heb ik de herberg hier gereserveerd want bij binnenkomst was t eerste dat men zei “completo” vol…. Heb een lekker bedje hier. Op de kamer in albergue la morena water en fruit als welkom. Goede nacht maken maar want bijna 25 kilometer (de boekjes roepen ook maar wat blijkt) vandaag was wel wat ambitieus.. de benen gaan goed... morgen maar eens kijken wat er nog uit de voeten komt.
In la Morena ontmoet ik karin uit heerlen. En via haar Achiem en dani uit duitsland en madeleine uit die schweiz.. stomtoevallig staan zij - als ik voor mijn derde dag vertrek - voor de deur om te starten. Ik sluit aan, of eigenlijk we doen alle vijf ons eigen ding. Dat is fijn. Bij t eerste dorp wat drinken en daar belanden we weer met 5 aan tafel. Ik stop na 16 en halve kilometer. De dag van gisteren was eigenlijk net ff te lang. Sahagun wordt t voor de nacht. De eerste in een heuse pelgrimsherberg…. Compartimenten van 8 stapelbedden met papieren lakens die natuurlijk bij 1e aanraking scheuren. Wel dekens. Ik neem er drie want t is hier best fris ‘s nachts. Met 56 man in een slaapzaal… jeugdkamp handbal lijkt t wel. Wel schone nette douches en wc. Maar wat een gehannes de volgende ochtend. Mijn telefoon stond niet op stil. Wie er nog niet wakker was, werd dat om half zeven :-) sorry medepelgrims ….. in t donker je tas weer pakken zonder al te veel herrie te maken...
Vandaag kleine 20 kilometer naar el burgo ranero. Voor vertrek las ik een boek over de camino van tosca niterink (aanrader en ook haar 2e .. de vergeetclub over haar dementerende moeder is heel grappig). Zij gaf iedereen bijnamen. En ik merk vandaag dat ik t ook begin te doen. De baardbelg die ik overal tegenkom een duits poppetje, een franse nagelvijlster (overal waar ze tijd heeft zie ik een vijl in haar hand) en een enorm gezellige en vriendelijke dame die me in de verte aan ma flodder doet denken. Je komt steeds dezelfde mensen tegen en zij mij natuurlijk. Ik praat inmiddels ook alles door elkaar. Spaans, duits, engels, frans en ik merk dat ik regelmatig in t duits begin en ineens overschakel in t engels. Verwarrend allemaal. Gisteren sprak ik een deense die met ons nederlanders gemeen heeft dat niemand haar taal spreekt. Zelfde “probleem”
Inmiddels aangekomen in herberg la laguna. Heerlijk met een tuin, t zonnetje schijnt en ik heb een kamertje met 2 bedden. Dat ligt me toch iets beter. Daarna een late lunch of vroeg diner gehad. Pilgrimsmeal. Tientje voor 3 gangen brood wijn/water. Goed en lekker. Vaak keuze uit 5 voor- hoofd- en nagerechten.Voel me inmiddels wat beter op mijn gemak, geacclimatiseerd zeg maar. Kwam hier ook met een doel en zonder in details te treden. in de eerste vijf dagen ben ik mezelf al een paar keer tegengekomen; en zoals de loesje poster zegt…… mss moet je jezelf eerst tegenkomen voordat je t kunt zijn….. dussss:
Morgen weer op pad.
-
18 September 2017 - 10:36
Joseline:
Leuke verslagen Moon! Enne... Als je jezelf tegenkomt, glimlachen en ff zwaaien hè?
Grtjoos. -
18 September 2017 - 13:34
Dinie Vd Holst :
mooie verslag monigeu ga zo door je kan het groetjes dinie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley