Voor ik mijn nieuwe verslag aanvang, wil ik nog even terugkomen op t verslag hiervoor. Ik blijk een lezer te hebben die ik niet ken. Zo leuk!!! Meneer “caminofrans”, 72 jaar uit Sittard leest blijkbaar mijn verslagen over de camino. Hij kan ze kennelijk niet waarderen gelet op zijn reactie op t vorige stukje. Maar hey…. Dat mag hoor. Ik lees ook wel eens iets wat ik stom vind en de stukkies van onze frans op waarbenjij.nu, zijn wat mij betreft niet de moeite waard. Maar nogmaals hij mag vinden wat ie wil en als ie de behoefte voelt mag ie t ook gewoon in zijn reactie zetten. Maar wat mij wel stoort is dat ie mij in t spaans probeert aan te spreken en dat lijkt nergens naar. “Ola pellegrino” staat er. Ik ben nou eenmaal een zeikerd als t om taal gaat, zelfs in t spaans. Ola is bij mijn weten een ijsmerk. Het spaans voor hallo is “hola”. Je spreekt t uit als ola maar je schrijft t met h. Dan pellegrino. Ook niet goed. T spaanse woord voor pelgrim is peregrino, met een r en niet met dubbel l. Bovendien ben ik een meisje en dan is t dus peregrinA. Dus meneer Frans uit Sittard. Commentaar prima, maar wel correct Nederlands of Spaans. Oh ja…. T spaanse woord voor onzin is trouwens tonteria….. dan weet u dat vast.
Zo en dan nu weer naar de camino van mo. Op de laatste dag van week 2 wandel ik naar Portomarin. Tocht van zo’n 20 km door een prachtig bos in de bergen. Ruikt lekker naar dennenbos, super mooie vergezichten, leuke gesprekken onderweg met onder meer een in 1954 naar australie geemigreerde dame die mooi nu effetjes nederlands kon praten zoals ze dat zelf uitdrukte. Na de camino gaat ze nog naar nederland om familie te bezoeken. Veel duitsers op de camino. Geloof dat een of andere hippe duitser en boek over de camino heeft geschreven en dat dat heeft geleid tot een invasie van wandelaars in spanje. Ook een heel contingent denen en veel amerikanen. Nederlanders maar weinig. Op dit deel camino is t nogal druk. Ik weet niet of er nog mensen zijn die zich zorgen maken dat ik mss wel 10 dagen in een greppel lig als ik wat krijg… maar don’t worry.. t lijkt hier wel de nijmeegse vierdaagse. T lukt waarschijnlijk niet eens om 10 seconden in die greppel te liggen. De voeten voelen moe, maar houden zich goed. Dat hele kleine oneffenheidje op mijn linkerhiel mag geen blaar worden genoemd. Ik passeer t “nog-100-kilometer-naar-Santiago” paaltje. Sterker nog, ik passeer deze grens wel 3x. Welke nou de juiste was?? Maar volgens de reisgids is t vanaf mijn eindpunt vandaag nog 93 kilometer. Ik had een herberg gereserveerd dacht ik, maar helaas dat was misgegaan en de herberg waar ik stond “completo” / vol. De dame vd herberg was zo vriendelijk even rond te bellen en zo kwam ik in een herberg aan t eind van t dorp terecht. Deel een stapelbed met helen uit zuid afrika en we zijn samen hapje gaan eten. En hoe leuk- op t terras ontmoet ik duitse dani weer- die ik in ledigos leerde kennen en sindsdien regelmatig tegenkom. Even bijgekletst dus. Met helen gezellig gegeten en bijtijds naar bed. Er komt nog een pittig heuveltje aan. Woensdag kort stuk maar stevig omhoog. Een mede pelgrim heeft even voor me gebeld in t spaans om de herberg in dat dorp te reserveren. Ik ga niet weer uitgeteld bij een volle herberg aankloppen. Daarom heb ik ook de dagen erna maar vast t een en ander gereserveerd. Mooi plannetje uitgestippeld tot aan santiago waar ik dan dinsdag zal zijn. Alle tijd voor t kopen van souvenirs en mss een nieuwe broek. Want behalve dat ie afzakt omdat ik blijkbaar wat ben afgevallen, is ie ook niet meer schoon te krijgen met een handwasje :-)
Op dag 1 van week 3 weer een prachtige wandeling. Zoals gezegd behoorlijk steil. Beetje bewolkt vandaag en gelet op de inspanningen de vereist zijn om dat bergje op te klauteren, is dat helemaal niet erg. Ik ontmoet wederom de australische en duitse dani en na mijn aankomst in de herberg een nederlandse met wie ik gezellig op t terras de middag in t zonnetje heb gezeten. Kijken naar voorbij strompelende pelgrims van wie de schenen, kuiten en bovenbenen zijn volgeplakt in vrolijke kleuren sporttape, lopend op slippers of sandalen vanwege de blaren, met kniebandages of met pleisters in t gezicht vanwege valpartijen tijdens een te snelle afdaling. Uiteraard ook superfitte snel wandelende pelgrims en zelfs hele schoolklassen komen voorbij. Tis goed toeven in de spaanse zon. Morgen die berg waar ik op zit weer afdalen.. nog 79 te gaan.