Polonnaruwa, waru- rewa of whatever

Tis vandaag zondag 10 maart 2019, Inge's verjaardag en een reisdag naar Trincomalee. Daar schijnt t bloedheet te zijn maar minder vochtig. Mss is dat beter uit te houden. In ieder geval heb ik even de tijd om terug te blikken op onze dagen in de streek Polonnarawu of waru of wera... je struikelt hier nogal over plaatsnamen en koningen en zo. Ik zal ze maar achterwege laten in t vervolg van deze stukjes :-). Op onze 1e dag in deze streek bezoeken we de leeuwenrots. Dé bezienswaardigheid van Sri Lanka. Hoog boven op een rots is eerst een paleis en later een boeddhistisch klooster neergezet. Je kunt de rots na een bezoek aan t museum via net ff te hoge traptreden uitgehakt uit de rots en iets te smalle wenteltrapjes beklimmen. Onderweg nog een paar fresco's en bovenop een waanzinnig uitzicht. 'Gelukkig' waren er gelijk met ons tenminste 27 bussen met scholieren. Retedruk dus. Ik ben tot halverwege gekomen ongeveer. Bloedheet, super druk en megahoge vochtigheidsgraad maakten het voor mij te moeilijk om 1250 traptreden te bestijgen. Op eigen tempo bereikte ik 3 groepsgenoten die draaiierig en misselijk t bijltje er al bij neer hadden gegooid. Maakte t iets makkelijker ook te stoppen. Wel teleurgesteld dat ik dit gewoon nu niet kan, al was ik ook trots dat ik besloten heb te stoppen.... Mo heeft wat bijgeleerd op de camino :-). Op de terugweg overigens leuke aapjes gezien, een giant squirrel die kennelijk alleen hier voor komt (En ik kakel maar na wat ik hoor he.. dus als iemand meent dat die giga eekhoorns ook gewoon op de Veluwe zitten...... )
We wachten met zijn vieren op de rest van de groep en vertrekken naar ons hotel in Giritale aan t gelijknamige meer.
In een jungle achtige setting staan losse huisjes.. Inge en ik bewonen een split level appartement met een mega badkamer. T zwembad hier een plaatje. Dat zwembad komt de 2e dag aan bod nadat we in de ochtend op de fiets (nou ja eigenlijk op wrakkies) de oude stad hebben bezocht. Vooral ruines van verblijven van de koningen tussen de 11e en 13e eeuw wiens namen onuitspreekbaar zijn. Mijn fiets, type mountainbike, trapte door en had een voorwiel dat een geheel eigen leven leidde. Het stuur kon echt niet met 1 hand. Levensgevaarlijk. Maar gelukkig was t steeds maar een stukje van een paar honderd meter voortbewegen op die twee wielen met zadel en stuur. Ik ben zelf wel van de weetjes en feitjes en de hopen oude stenen, dus ben een beetje in de buurt van onze gidsen gebleven. Was leuk maar ook nu speelde de hitte parten. Na 4 en half uur was t klaar, ook al waren de pagoda's en Stupa's nog zo mooi. Bij de laatste uit de rots gehakte boeddha's had de halve groep een dreigende zonnesteek en zochten we snel verkoeling onder een afdakje met kokosnoten uit de koelkast tegen de dorst. Nog een hele klus zo'n noot leeg te drinken want de apen zaten op de loer om t een en ander uit je handen te grissen - brutale krengen-. Onderweg naar het hotel een bakker bezocht die meteen zijn hele weekomzet binnen haalde en de middag heerlijk bijgekomen aan t zwembad.
De laatste dag in deze streek stond in t teken van olifanten. Zoo mooi weer, zo genieten..... eerst nog een paar exemplaren in t struikgewas en dus moeilijk voor de foto's maar al supersnel grote kuddes. De populatie groeit hier behoorlijk aldus onze driver... veel jonge en heel jonge olifantjes. Ik heb genoten. Het was super druk in het park maar alles was zo goed te zien dat je er weinig last van had. Hele mooie middag die nog avontuurlijk werd afgesloten toen op de terugweg een jeep stukje voor ons meende dat ie nog wel ff voor een overstekende kudde langs kon.... nou dat vond de grootste olifant van die club niet niet. Die stuurde zeer dreigend richting de volgende jeep die razendsnel in de achteruit ging. Vervolgens nam de hele kudde bezit van t pad duidelijk niet vn zins iets voorbij te laten. Er zat niets anders op dan door t veld een andere route te vinden waarbij we wel door t water moesten. Op een haar na onze jeep vast....maar onze driver kreeg de jeep op de kant godzijdank... altijd avontuurlijk op reis met Sawadee :-). De route naar Trincomalee is slechts 2 en half uur. Ik weet inmiddels wie de mol is.... we zitten aan een strand met blauwgekleurd water... Ik ga genieten en meld me later weer......